زخمهای هشداردهنده
دایی بزرگم حسن آقا یه مرد زحمتکش که راننده تاکسی بود و مدت زیادی از عمرش رو پشت فرمون گذرونده بود و توی کرج زندگی میکرد و همیشه میگفت: «آدم باید نون بازوی خودش رو بخوره، نه منت کسی رو بکشه.»
اما خب، آدم وقتی پای درد خودش می‌رسه، انگار همیشه یه کم بی‌خیاله…
همیشه یه کفش پاش بود که تهش ساییده شده بود. هر چی میگفتیم دایی جان یه کفش خوب بپوش شما همش داری کلاج و ترمز میگیری پات اذیت نشه اما گوشش بدهکار نبود.
یه زخم کوچکی هم توی پاشنه پاش ایجاد شده بود که قشنگ معلوم بود بخاطر نامناسب بودن کفشش بود.
میگفتیم کفشت رو عوض کن که پات تحت فشار اینطوری نشه اما کی حرف گوش میداد؟
با لبخند مخصوص خودش میگفت:
«بابا اینا چیزی نیست که؟ یه خراشه کوچیکه،خودش خوب میشه»
ولی ماهها گذشته بود و زخم پای دایی حسن نه‌تنها خوب نشده بود، بلکه انگار هر دفعه که میدیدیمش انگار بزرگتر هم شده بود. اون خراش کوچیک حالا تبدیل شده بود به یه زخم باز، قرمز، گاهی هم با ترشح.
وقتی دیدیم موضوع جدی شده، مجبورش کردیم بره درمانگاه. اونم رفته بود همون درمانگاهها و کلینیک های توی کرج. چندتا پماد دادن، پانسمان کردن و گفتن “باید مراقب باشه”.
کلا دایی منم مثل خیلی از ماها، زخم رو جدی نگرفت. هنوزم همون کفش رو می‌پوشید. هنوزم میگفت: «از کفشه فقط!»
تا اینکه یه روز وسط کار، زخم شروع کرد به خون‌ریزی. عفونت کرده بود. درد و ورم پاش اون‌قدر زیاد شد که حتی نمی‌تونست روی پاش وایسته.
دیگه نه حرفی برای گفتن داشت، نه بهونه‌ای. خودش گفت: «بریم دکتر.»
تو اون هفته‌ها، چند تا درمانگاه و بیمارستان رفت. هر جا یه نسخه‌ای براش پیچیدن. یکی گفت دیابت داری (در حالی که نداشت)، یکی گفت عروقیه، یکی دیگه فقط پماد نوشت.
تا اینکه یه دکتر متخصص توی یکی از بیمارستان‌ها گفت:
«باید بری کلینیک تخصصی زخم. این یه زخم عادی نیست. مزمن شده و ممکنه پیشروی کنه.»
اونجا بود که ما با کلینیک زخم البرز یک کلینیک تخصصی زخم در کرج که تخصصشون درمان زخمهای خاص بود آشنا شدیم. یه مرکز تخصصی واقع در کرج چهارراه طالقانی که با تجهیزات پیشرفته، درمان‌های مدرن و متخصص‌های مجرب، زخمهایی که همه جا جواب نمی‌گیرن رو درمان می‌کنن.
دایی حسن توی همون جلسه اول، به‌صورت دقیق معاینه شد. دستگاههای پیشرفته و جدیدی برای زخم پاش استفاده کردن که ما حتی اسمشون رو هم نشنیده بودیم.
متخصصین زخم کلینیک زخم پای دایی حسن رو با تکنیک خاصی پاکسازی کردن، پانسمان تخصصی براش گذاشتن و بهش یه برنامه مراقبتی دقیق دادن:
- چطور زخم رو شستشو بده
- چه کفشی بپوشه
- هر چند وقت یک‌بار مراجعه کنه
- چه غذاهایی به ترمیم زخم کمک می‌کنن
و جالب‌تر اینکه، تو کمتر از دو هفته، زخم پاش رو به ترمیم رفت. خودش میگفت: «نمی‌دونم چی کار کردن، ولی انگار پاهام سبک شده…»
زخمهای بدن، خیلی وقت‌ها یه نشونه هستند. یه علامت که از درون بدنمون بهمون می گه یه چیز درست نیست. اما ما اغلب بی‌تفاوت از کنارش رد می‌شیم، تا روزی که دیگه دیر میشه…
زخم دایی حسن، یه هشدار بود. ولی خوشبختانه ما شنیدیمش.
شما چطور؟ آیا زخمی دارید که مدت‌هاست خوب نمی‌شه؟
شاید وقتشه بهش بیشتر دقت کنید…
برای مشاوره تخصصی، درمان سریع و اصولی، و جلوگیری از عفونت یا حتی قطع عضو، حتما به کلینیک زخم مراجعه کنید.
یک بار مراجعه، شاید نقطه نجات باشه…
دایی حسن چه زخمی داشت؟ این فقط یه “زخم ساده” نبود!
بعد از معاینه در کلینیک زخم البرز، مشخص شد زخمی که داییم ماهها باهاش کنار اومده بود، درواقع یه زخم مزمن فشاری یا همون زخم بستر خفیف در ناحیه پا بود. چیزی که اولش مثل یه خراش یا تاول ساده به نظر می‌رسید، به‌دلیل فشار مداوم کفش نامناسب و نبود جریان خون کافی، تبدیل شده بود به یه زخم عمیق و هشداردهنده.
متخصصان کلینیک زخم گفتن که زخم دایی حسن دقیقا در ناحیه‌ای بوده که بیشترین تماس با کفش و فشار مداوم رو داشته. به زبان علمی، این نوع زخمها به‌خاطر فشار مستمر روی بافت نرم ایجاد می‌شن و به مرور زمان، اگر اکسیژن و خون‌رسانی کافی بهش نرسه، بافت‌های پوست و زیرپوست تحلیل می‌رن و زخم باز میشه.
درواقع، این زخم از دسته زخمهای فشاری غیر بستری به‌حساب می‌اومد؛ زخمهایی که برخلاف زخم بستر کلاسیک، فقط مخصوص بیماران زمین گیر نیستن، بلکه تو افراد سالم هم دیده می‌شن؛ مخصوصا اگه کفش نامناسب، نشستن طولانی یا دیابت پنهان وجود داشته باشه.
چرا این زخم خطرناک بود؟
یکی از ویژگیهای زخمهای فشاری اینه که پیشروی اونها آهسته اما عمیقه. زخم ممکنه ظاهرا کوچک باشه، اما لایه‌های زیری رو تخریب کنه. به همین خاطره که تشخیص دقیق و درمان تخصصی ضروریه.
تو مورد دایی حسن، اگه درمان زود انجام نمی‌شد، ممکن بود زخم به تاندون‌ها یا حتی استخوان برسه. در موارد شدیدتر، حتی احتمال عفونت سیستمیک یا قطع عضو هم وجود داره.
اما با تشخیص درست و درمان حرفه‌ای در کلینیک زخم البرز، همه‌چیز تحت کنترل قرار گرفت.
مراقبت از زخم پا؛ نکته ای که بیشتر افراد نادیده می‌گیرن
ما معمولا فکر می‌کنیم فقط بیماران دیابتی یا افرادی که بستری هستن باید نگران زخم پا باشن. اما واقعیت اینه که هرکسی که برای مدت طولانی از کفش نامناسب استفاده می‌کنه یا فشار مداومی به پا وارد میشه، در معرض زخمهای فشاری هست.
برای جلوگیری از زخمهای این چنینی باید:
- کفش مناسب و راحت استفاده بشه
- پاها به‌طور مرتب بررسی بشن (به‌خصوص در سالمندان)
- در صورت دیدن هر نوع قرمزی یا زخم کوچک، سریعاً به پزشک یا کلینیک تخصصی مراجعه بشه
- هرگز زخمها رو پشت گوش نندازیم، چون زخمهای کوچک ممکنه علائم مشکلات بزرگتری باشند
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.